Fundacja Audiodeskrypcja
Drzwi do kultury i sztuki

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 13, styczeń 2011 15:22

Nie uprzedzaj rozwoju wydarzeń i nie wyjaśniaj przyczyn wyglądu bohaterów dopóty nie zostanie to ujawnione np. na policzku blizna z dzieciństwa. W scenach ukazujących przywołanie wcześniejszych wydarzeń przez bohatera lub stanowiących jego spojrzenie w przyszłość opisz sceny tak, by również widz niewidomy mógł odczuć przeniesienie się bohatera w czasie i w przestrzeni.

Przykład:

Audiodeskrypcja:

Leszek w kabinie samolotu. Rozsiada się wygodnie w fotelu pilota. Zdejmuje czapkę. Wkłada hełmofon. Chwyta za stery samolotu. Spogląda w niebo. Przechyla się na boki symulując lot. Uśmiecha się.

     Odpowiednio stworzony opis sceny wraz z tłem dźwiękowym pozwala widzom niewidomym odczuć marzenie lub wspomnienie bohatera. Zamiast informacji o tym, iż scena stanowi antycypację lub reminiscencję bohatera, opisz elementy sceny, które na to wskazują, by również widz niewidomy mógł to samodzielnie odczuć. Nie zawsze jest możliwe wprowadzenie całego opisu postaci wraz z jej pojawieniem się. Zaplanuj zatem opis bohatera tak, by charakterystyczne cechy jego wyglądu były wprowadzane stopniowo i odbiorca audiodeskrypcji miał możliwość poznawania postaci podczas rozwoju akcji. Ze względu na ograniczenia czasowe możesz zrezygnować z opisu postaci drugoplanowych np. kelnerki, która pojawia się tylko raz. Opisuj je wtedy, kiedy jest na to czas, a ich wygląd ma wpływ na odbiór całej sceny np. na apelu harcerze w szarych mundurkach. Jeśli kilka postaci rozmawia równocześnie lub ich słowa przytaczane są jedno po drugim, widzowie niewidomi mogą mieć problem z szybką identyfikacją danej postaci. W audiodeskrypcji określ zatem kto mówi w danej chwili np. matka, kominiarz, Piotr, Małgorzata. Skracanie imion przez ich zmiękczenie jest wskazane, kiedy czas jest bardzo ograniczony. Wówczas zamiast Małgorzata możemy użyć zmiękczenia Gosia. Jeśli nową scenę rozpoczyna dialog lub jego obecność nie pozwala lub ogranicza możliwość wprowadzenia audiodeskrypcji rozgrywającej się na jego tle akcji, opis może zostać wprowadzony nieco wcześniej, na końcówce poprzedniej sceny lub tuż po zdarzeniu, kiedy dialog się skończy. Jedynym wyjątkiem, kiedy audiodeskrypcja może się pojawić na tle dialogu, są sceny, w których mało istotny dialog przesłania kluczowy element akcji np. podczas lakonicznej rozmowy kobieta z szuflady wyjmuje pistolet, z którego oddaje strzał.