- Szczegóły
- Opublikowano: czwartek, 13, styczeń 2011 15:22
- Standardy audiodeskrypcji do produkcji audiowizualnych
- Strona 4
- Strona 5
- Strona 6
- Strona 7
- Strona 8
- Strona 9
- Strona 10
- Strona 11
- Strona 12
- Strona 13
- Strona 14
- Strona 15
- Strona 16
- Strona 17
- Strona 18
- Strona 19
- Strona 20
- Strona 21
- Strona 22
- Strona 23
- Strona 24
- Strona 25
- Strona 26
- Strona 27
- Strona 28
- Strona 29
- Strona 30
- Strona 31
- Strona 32
- Strona 33
- Strona 34
- Strona 35
- Strona 36
- Strona 37
- Strona 38
- Strona 39
- Strona 40
- Strona 41
- Strona 42
- Wszystkie strony
Przy tworzeniu skryptu nigdy nie należy zapominać o tym, iż skrypt może być odczytywany przez inną osobę, której powinniśmy zapewnić przejrzystość skryptu. W tym celu warto optycznie oddzielić czasówkę [time code] oraz wszelkie inne dodatkowe wskazówki ułatwiające synchronizację obrazu z tekstem, od treści audiodeskrypcji. Można to uzyskać chociażby poprzez zachowanie odstępów, wpisywanie czasówki i dodatkowych uwag, czcionką bezszeryfową, zaś tekstu audiodeskrypcji czcionką szeryfową. Czasówkę, treść audiodeskrypcji, napisy i dodatkowe wskazówki dla lektora zaleca się wyróżnić innym kolorem czcionki.
Przykład:
Kolor niebieski: czasówka, początek audiodeskrypcji.
Kolor czerwony: czasówka, koniec audiodeskrypcji.
Kolor zielony: napisy na ekranie, dialogi obcojęzyczne (drugi lektor).
Podczas pisania nie należy przenosić części wyrazów do następnej linii. Warto upewnić się czy część wyrazu nie została przeniesiona na kolejną stronę tekstu, gdyż w ten sposób możemy utrudnić odczytanie skryptu. Tekst na każdej stronie zawsze powinien być wyrównany do lewej, a na dole strony w stopce wyrównany do zewnątrz powinien znajdować się numer strony.