Propozycja zapisów z dn. 24.06.2009 r. ws. Ustawy o zadaniach publicznych w dziedzinie usług medialnych
- Szczegóły
- Utworzono: środa, 24, czerwiec 2009 02:24
- Opublikowano: sobota, 23, styczeń 2010 23:24
- Odsłony: 49574
Propozycja zapisów w ustawie o zadaniach publicznych w dziedzinie usług medialnych przekazana Posłom RP dnia 24 czerwca 2009 r. na 44 POSIEDZENIE Sejmu RP VI kadencji.
Fundacja Audiodeskrypcja działająca na rzecz udostępniania kultury i sztuki osobom z niepełnosprawnością pragnie wskazać potrzebę uzupełnienia ustawy o zadaniach publicznych w dziedzinie usług medialnych o zapisy, które sprawią, by tak cenny zapis dotyczący udostępniania usług audiowizualnych osobom z niepełnosprawnością narządu wzroku i słuchu, który po raz pierwszy znalazł się w ustawie dotyczącej mediów, nie był zapisem martwym.
w art. 11 w ust. 3 w pkt 6 kropkę na końcu zastępuje sięśrednikiem i dodaje się pkt 7 w brzmieniu:
"7) minimalny udział w programie telewizyjnym audycji z ułatwieniami odbioru dla osób z niepełnosprawnością narządu wzroku lub słuchu, uwzględniający każdą z następujących form ułatwień: tłumaczenie na język migowy, napisy i audiodeskrypcję.";
Uzasadnienie
Dyrektywa 2007/65/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 grudnia 2007 roku zwana dyrektywą "o audiowizualnych usługach medialnych" zarówno w preambule (motyw 64 i 67) , jak i w części normatywnej (art. 3c) zachęca państwa członkowskie Unii Europejskiej aby dostawcy usług medialnych podlegający ich jurysdykcji zapewniali dostępność swych usług dla osób z niepełnosprawnością narządu wzroku lub słuchu. Dyrektywa wymienia także środki pozwalające osiągnąć taką dostępność, a więc: tłumaczenie na język migowy, napisy dla niesłyszących, audiodeskrypcję oraz prostą w obsłudze nawigację. Państwa członkowskie Unii Europejskiej mają obowiązek implementacji dyrektywy do prawa krajowego do 19 grudnia 2009 roku.
Wskazanie środków umożliwiających osiągnięcie dostępności pozwoli także uniknąć nieporozumień w aspekcie uzyskiwania dostępności oraz wskaże odpowiednie rozwiązania właściwe dla danych ograniczeń percepcji, dla samych nadawców audycji telewizyjnych.
Określenie minimalnego udziału w programie telewizyjnym audycji z ułatwieniami odbioru dla osób z niepełnosprawnością narządu wzroku i słuchu jest niezbędne w celu ustalenia wymaganego minimalnego pułapu, do którego mogą stosować się nadawcy publiczni. Taki zapis zapewni także osoby z niepełnosprawnością narządu wzroku i słuchu, iż programy telewizyjne będą rzeczywiście dostosowywane do ich możliwości percepcyjnych. Do tej pory osoby te pozostawały wykluczone z dostępu do audycji oferowanych przez nadawców telewizyjnych. Słuszność tego zapisu potwierdzają także doświadczenia innnych państw członkowskich Unii Europejskiej, które ustalając procentowy udział w programie telewizyjnym audycji z napisami, audiodeskrypcją i językiem migowym zachęciły swych nadawców do ich wdrażania, a osobom z niepełnosprawnością wzroku i słuchu zapewniły dostęp do usług audiowizualnych. Na podkreślenie zasługuje także fakt, iż ustalenie procentowych progów pozwoliło nie tylko na rozpoczęcie wdrażania proponowanych środków dostępności, ale zachęciło także nadawców do podnoszenia dostępności oferowanych audycji telewizyjnych dla osób z niepełnosprawnością narządu wzroku i słuchu.
w art. 11 dodaje się ust. 4a w brzmieniu:
"4a. Licencja programowa na audycję może określać zakres ułatwień, o których mowa w ust. 3 pkt 7.";
Uzasadnienie
Licencja programowa na audycję określając zakres ułatwień, o których mowa w ust. 3 pkt 4a. sprawi, iż tym samym zostanie określony zakres audycji służących rozwojowi kultury, nauki i oświaty, ze szczególnym uwzględnieniem polskiego dorobku intelektualnego i artystycznego, z którym będą mogły dzięki zastosowanym środkom dostępności zaznajomić się osoby z niepełnosprawnością narządu wzroku i słuchu.
Umożliwi to przeciwdziałanie wykluczeniu społecznemu osób z niepełnosprawnością sensoryczną poprzez stworzenie możliwości zapoznawania się z najlepszymi przykładami różnego rodzaju twórczości i działalności kulturowej.
Proponujemy także zmianę części zapisu w rozdziale 2, art. 3, pkt. 12.
Istniejący zapis:
"12) likwidowaniu barier odbioru programów dla osób z upośledzeniem wzroku lub słuchu”
Proponujemy zastąpić:
"12) likwidowaniu barier odbioru programów dla osób z niepełnosprawnością narządu wzroku lub słuchu”
Uzasadnienie
Propozycja zmiany terminologii "osoby z upośledzeniem" na "osoby z niepełnosprawnością" wynika nie tylko z negatywnego wydźwięku sformułowania "osoby z upośledzeniem" oraz negatywnych skojarzeń jakie ono za sobą niesie, ale także z powszechnego odchodzenia od tego sformułowania, jako sformułowania piętnującego osoby z niepełnosprawnością.
Zgodnie z przygotowywanym projektem Ustawy o Wyrównywaniu szans osób z niepełnosprawnością, określenie "osób niepełnosprawnych" również jest niepoprawne, gdyż mówiąc tak sugerujemy, że niepełnosprawność jest cechą główną tej osoby. Dlatego zaleca się sformułowanie "osoba z niepełnosprawnością".
w art. 2 dodaje się pkt 14 w brzmieniu:
"14) audiodeskrypcja – oznacza werbalny, dźwiękowy opis obrazu i treści wizualnych zawartych w audycji telewizyjnej przeznaczony dla osób z niepełnosprawnością narządu wzroku, umieszczony w audycji lub rozpowszechniany równocześnie z nią.";
Uzasadnienie
Umieszczenie definicji audiodeskrypcji pozwoli uniknąć niejasności co do definiowania techniki audiodeskrypcji w odniesieniu do usług audiowizualnych oraz zapewni jej prawidłowe zastosowanie.
Szacuje się, że w skali Polski osób mających poważne problemy z widzeniem i słyszeniem utrudniającym odczytywanie informacji, oglądanie telewizji, słuchanie radia i innych przekazów dźwiękowych i wizualnych jest ponad 200.000. Niepełnosprawność wzroku i słuchu stanowi bardzo często barierę nie do pokonania w dostępie do mediów i szeroko pojętych dóbr kultury. Trzeba pamiętać, że ze względu na proces starzenia się społeczeństwa, problemy te mogą dotknąć każdego obywatela.
Rozwiązania dotyczące stosowania różnego rodzaju ułatwień dostępu do mediów elektronicznych (napisy, tłumaczenie na język migowy czy Audiodeskrypcja) dla osób z niepełnosprawnością wzroku lub słuchu występują w wielu krajach, m.in. w Wielkiej Brytanii, Francji, Irlandii, Hiszpanii, Włoszech, Norwegii, Belgii, Republice Czeskiej, Bośni i Hercegowinie. W niektórych przypadkach wymogi stosowania takich udogodnień obejmują zarówno nadawców publicznych, jak i koncesjonowanych nadawców prywatnych.
Zobacz także:
Głosowanie Posłów RP nad poprawkami