Propozycja zapisów z dn. 17.06.2009 r. ws. Ustawy o zadaniach publicznych w dziedzinie usług medialnych
- Szczegóły
- Utworzono: poniedziałek, 15, czerwiec 2009 16:18
- Opublikowano: czwartek, 10, wrzesień 2009 14:18
- Odsłony: 49978
Propozycja zapisów w ustawie o zadaniach publicznych w dziedzinie usług medialnych przekazana Senatorom RP dnia 15 czerwca 2009 r. na 35. posiedzenie Senatu RP VII kadencji.
Propozycja zmian części zapisu w art. 11, ust. 3, pkt 7
Istniejący zapis:
"7) minimalny udział w programie telewizyjnym audycji z ułatwieniami odbioru dla osób z niepełnosprawnością narządu wzroku lub słuchu (tłumaczeniem na język migowy, napisami, audiodeskrypcją)."
Proponujemy zastąpić:
„7) minimalny udział w programie telewizyjnym audycji z ułatwieniami odbioru dla osób z niepełnosprawnością narządu wzroku i słuchu:
a) z tłumaczeniem na język migowy;
b) z napisami;
c) z audiodeskrypcją.”
Uzasadnienie:
Przedstawienie w punktach a; b; c. środków umożliwiających osiągnięcie dostępności umożliwi zarówno ich przejrzyste rozróżnianie, ale także procentowe ustalanie zakresu osiąganej za ich pomocą dostępności.
Zapisanie środków w nawiasie i po przecinku może doprowadzać do przekształcenia przepisu prawnego tak, iż w celu osiągnięcia dostępności, wystarcza zastosowanie tylko jednej z alternatywnych form dostępności.
Należy także zauważyć, iż każdy z wymienionych środków adresowany jest do wybranej grupy odbiorców ze względu na rodzaj niepełnosprawności (Audiodeskrypcja dla osób z niepełnosprawnością narządu wzroku; język migowy, napisy dla osób z niepełnosprawnością narządu słuchu).
Propozycja zmian części zapisu w rozdziale 2, art. 3, pkt 12
Istniejący zapis:
"12) likwidowaniu barier odbioru programów dla osób z niepełnosprawnością narządu wzroku lub słuchu;"
Proponujemy zastąpić:
"12) likwidowaniu barier odbioru programów dla osób z niepełnosprawnością narządu wzroku i słuchu;"
Uzasadnienie:
W celu ustalenia rzeczywistej woli ustawodawcy, należy zwrócić uwagę na Użyte w zapisach spójniki, co ma szczególne skutki dla wykładni. W braku dostatecznego uzasadnienia dla nadania spójnikom szczególnego znaczenia, przyjmuje się bowiem znaczenie, jakie wynika z języka potocznego w wyniku którego może dochodzić do przekształcenia przepisu prawnego. W pewnych przypadkach spójnik "lub" oraz jego semantyczne odpowiedniki mają znaczenie alternatywy rozłącznej, w innych zaś sens ich jest niejednoznaczny. W tym przypadku jednoznaczna interpretacja zapisów zawierających spójnik "lub" nie jest możliwa. Nie jest bowiem jasne, czy zapis:
"12) likwidowaniu barier odbioru programów dla osób z niepełnosprawnością narządu wzroku lub słuchu;"
dopuszcza zastosowanie ułatwień odbioru audycji zarówno dla osób z niepełnosprawnością narządu wzroku i słuchu (alternatywa nierozłączna), czy jest to traktowane w postaci albo zastosowania ułatwień odbioru audycji dla osób z niepełnosprawnością wzroku albo zastosowania ułatwień odbioru audycji dla osób z niepełnosprawnością słuchu (alternatywa rozłączna).
Jak z tego widać, spójnik "lub" nie spełnia warunku jednoznacznej wykładni, tym bardziej, iż bardzo często o jego znaczeniu decyduje nie wartość logiczna zdań składowych, ale subiektywna interpretacja.
spójnik "lub" może oznaczać także, iż w celu osiągnięcia dostępności, wystarcza zastosowanie jednej z alternatywnych form dostępności.
Logiczna nieostrość spójnika "lub" jest zatem głównym czynnikiem stymulującym propozycję zmiany w zapisach spójnika "lub" na "i".
Zobacz także: