Konsultacja ws. implementacji dyrektywy 2007/65/WE o audiowizualnych usługach medialnych
- Szczegóły
- Utworzono: poniedziałek, 24, sierpień 2009 21:09
- Opublikowano: niedziela, 30, sierpień 2009 18:09
- Odsłony: 150125
Dodatkowo na str. 22 w pkt 1 i pkt 4.7.1. oraz na str. 23 w pkt 4.7.4. i na str. 23/ 24 pkt 2 (art.21 ust.1 pkt 10) proponujemy, aby spójnik „lub” w zapisie „wzroku lub słuchu” został zmieniony na spójnik „i” proponowany zapis „wzroku i słuchu”.
str. 22 pkt 1 zapis:
„1) zapewniania stopniowej dostępności do usług medialnych dla osób z upośledzeniem wzroku lub słuchu (art.3c Dyrektywy – proponowany art.18a Ustawy),”
Proponujemy zastąpić:
„1) zapewniania stopniowej dostępności do usług medialnych dla osób z niepełnosprawnością wzroku i słuchu (art.3c Dyrektywy – proponowany art.18a Ustawy),”
str. 22 pkt 4.7.1. zapis:
„Zasady wspólne dotyczą identyfikacji dostawcy usług medialnych, zakazu nawoływania do nienawiści, dostępności usług dla osób z upośledzeniem wzroku lub słuchu, zakazu emitowania filmów poza okresami licencyjnymi, ogólnych zasad przekazów handlowych (reklamy, sponsorowania, telesprzedaży, lokowania produktów).”
Proponujemy zastąpić:
„Zasady wspólne dotyczą identyfikacji dostawcy usług medialnych, zakazu nawoływania do nienawiści, dostępności usług dla osób z niepełnosprawnością wzroku i słuchu, zakazu emitowania filmów poza okresami licencyjnymi, ogólnych zasad przekazów handlowych (reklamy, sponsorowania, telesprzedaży, lokowania produktów).”
str. 23 pkt 4.7.4. zapis:
„Dostępność usług dla osób z niepełnosprawnością wzroku lub słuchu.”
Proponujemy zastąpić:
„Dostępność usług dla osób z niepełnosprawnością wzroku i słuchu.”
str. 23/ 24 pkt 2 zapis zaliczający do obowiązków mediów publicznych:
„art.21 ust.1 pkt 10 zapewnianie dostępności programów lub ich części, i innych usług dla osób z niepełnosprawnością wzroku lub słuchu.”
Proponujemy zastąpić:
„art.21 ust.1 pkt 10 zapewnianie dostępności programów lub ich części, i innych usług dla osób z niepełnosprawnością wzroku i słuchu.”
Uzasadnienie
W celu ustalenia rzeczywistej woli ustawodawcy, należy zwrócić uwagę na Użyte w zapisach spójniki, co ma szczególne skutki dla wykładni. W braku dostatecznego uzasadnienia dla nadania spójnikom szczególnego znaczenia, przyjmuje się bowiem znaczenie, jakie wynika z języka potocznego w wyniku którego może dochodzić do przekształcenia przepisu prawnego. W pewnych przypadkach spójnik „lub" oraz jego semantyczne odpowiedniki mają znaczenie alternatywy rozłącznej, w innych zaś sens ich jest niejednoznaczny. W tym przypadku jednoznaczna interpretacja zapisów zawierających spójnik „lub" nie jest możliwa. Nie jest bowiem jasne, czy zapis np. z str. 24:
„Art.18a. 1. Nadawcy powinni dążyć do stopniowej dostępności programów dla osób z niepełnosprawnością wzroku lub słuchu poprzez wprowadzanie odpowiednich udogodnień, w szczególności audiodeskrypcji, napisów dla niesłyszących, języka migowego”,
dopuszcza zastosowanie ułatwień odbioru audycji zarówno dla osób z niepełnosprawnością wzroku i słuchu (alternatywa nierozłączna), czy jest to traktowane w postaci albo zastosowania ułatwień odbioru audycji dla osób z niepełnosprawnością wzroku albo zastosowania ułatwień odbioru audycji dla osób z niepełnosprawnością słuchu (alternatywa rozłączna).
Jak z tego wynika, spójnik „lub" nie spełnia warunku jednoznacznej wykładni, tym bardziej, iż bardzo często o jego znaczeniu decyduje nie wartość logiczna zdań składowych, ale subiektywna interpretacja. Logiczna nieostrość spójnika „lub", może oznaczać zatem, iż w celu osiągnięcia dostępności, wystarcza zastosowanie tylko jednej z alternatywnych form dostępności, dostosowanej do potrzeb tylko jednej grupy odbiorców z niepełnosprawnością.
Zmiana spójnika „lub” na „i”, jest także właściwa, gdyż już we wcześniejszym zapisie na str. 5 pkt 7 został zastosowany spójnik „i”:
„7) stopniowe zapewnianie dostępności usług medialnych dla osób z upośledzeniem wzroku i słuchu.”
Natomiast na str. 23 w pkt 4.7.4. w tytule możemy przeczytać:
„4.7.4. Dostępność usług dla osób z niepełnosprawnością wzroku lub słuchu”,
zaś w dalszej części tego zapisu następuje zmiana spójnika z „lub” na „i”:
„Obowiązek zachęcania dostawców usług medialnych do zapewnienia, by świadczone przez nich usługi stawały się stopniowo dostępne dla osób z niepełnosprawnością wzroku i słuchu.”
Ujednolicenie terminologii dotyczącej osób z niepełnosprawnością oraz zastosowanie spójnika „i” we wszystkich zapisach dotyczących dostępności usług dla osób z niepełnosprawnością wzroku i słuchu umożliwi jednoznaczną interpretację przepisu prawnego.
Na str. 24 pkt 1 zapis obejmujący udogodnienia zapewniające dostępność:
„Art.18a. 1. Nadawcy powinni dążyć do stopniowej dostępności programów dla osób z niepełnosprawnością wzroku lub słuchu poprzez wprowadzanie odpowiednich udogodnień, w szczególności audiodeskrypcji, napisów dla niesłyszących, języka migowego.”
Proponujemy zastąpić:
„Art.18a. 1. Nadawcy powinni dążyć do stopniowej dostępności programów dla osób z niepełnosprawnością wzroku i słuchu uwzględniając każdą z następujących form udogodnień:
-
audiodeskrypcja,
-
napisy dla niesłyszących,
-
język migowy.”
Uzasadnienie
Dyrektywa 2007/65/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 grudnia 2007 roku zwana dyrektywą „o audiowizualnych usługach medialnych” zarówno w preambule (motyw 64 i 67), jak i w części normatywnej (art. 3c) zachęca państwa członkowskie Unii Europejskiej aby dostawcy usług medialnych podlegający ich jurysdykcji zapewniali dostępność swych usług dla osób z niepełnosprawnością wzroku i słuchu. Dyrektywa wymienia także środki pozwalające osiągnąć taką dostępność, a więc: tłumaczenie na język migowy, napisy dla niesłyszących, audiodeskrypcję oraz prostą w obsłudze nawigację.
Wskazanie środków umożliwiających osiągnięcie dostępności pozwoli uniknąć nieporozumień w aspekcie uzyskiwania dostępności oraz wskaże odpowiednie rozwiązania właściwe dla danych ograniczeń percepcji, dla samych nadawców.